Kedilerde Felv (Feline Leukemia Virus) ve Gizli Enfeksiyon Riskleri: Derinlemesine İnceleme

Kedilerde Felv (Feline Leukemia Virus) ve
Gizli Enfeksiyon Riskleri: Derinlemesine
İnceleme
Dr. Sarah L. Johnson, Journal of Feline Medicine and Surgery, 2021
Giriş
Kedi lösemi virüsü (Feline Leukemia Virus, FeLV), kediler arasında yaygın olarak görülen,
retrovirüs ailesinden olan ve bağışıklık sistemini baskılayan ciddi bir viral enfeksiyondur.
FeLV, kedilerde özellikle immün sistemde zayıflamaya, hematolojik bozukluklara, kanserlere
ve ölümcül hastalıklara yol açabilmektedir. Ancak bu virüsün bulaşması ve klinik seyri
oldukça karmaşıktır. FeLV enfeksiyonunun gizli (subklinik) formu ise kedilerin taşıyıcı
olmasına rağmen herhangi bir belirti göstermemesi ve hastalığın saptanmasını zorlaştırması
bakımından büyük önem taşır.
Bu makalede, FeLV’nin bulaşma yolları, gizli enfeksiyonların tanımlanması, klinik belirtiler
ve tanı yöntemleri detaylı biçimde incelenecek, ayrıca bu enfeksiyonla mücadelede güncel
koruyucu stratejiler ve tedavi yaklaşımları aktarılacaktır.
FeLV Nedir ve Nasıl Bulaşır?
FeLV, kediler arasında tükürük, burun akıntısı, gözyaşı, idrar ve dışkı yoluyla bulaşan enfekte
edici bir retrovirüstür. Genellikle yakın temas, ortak mama kabı veya kum kutusu paylaşımı
ile geçer. Anne kediden yavruya doğum sırasında veya emzirme yoluyla da bulaşabilir.
Enfekte kedilerin büyük kısmı klinik belirti vermese de virüsü diğer kedilere bulaştırabilir.
Gizli FeLV enfeksiyonu, virüsün kanda düşük seviyelerde veya belirli dokularda
bulunmasıyla karakterizedir. Bu durum PCR testi gibi ileri tanı yöntemleriyle tespit edilir,
standart antijen testlerinde negatif sonuçlar alınabilir. Bu nedenle, gizli taşıyıcı kediler ev
ortamında virüsün sessiz yayılmasına neden olabilir.
Klinik Seyir ve Gizli Enfeksiyonların Önemi
FeLV enfeksiyonu farklı klinik formlarda ortaya çıkar:

  • Açık enfeksiyon: Virüs yüksek seviyelerde kana geçer, kedide belirgin hastalık
    belirtileri görülür.
  • Gizli enfeksiyon: Virüs çok düşük seviyelerde bulunur ve genellikle hastalık belirtisi
    yoktur.
  • Abortif enfeksiyon: Virüs bağışıklık sistemi tarafından kısa sürede temizlenir.
    Gizli enfeksiyonda kediler sağlıklı görünebilir ve yıllarca belirti vermeden yaşayabilir. Ancak
    stres, hastalık veya bağışıklık baskılanması durumunda virüs aktifleşebilir. Bu durum,
    enfeksiyonun kontrolünü zorlaştırır ve klinik hastalık riskini artırır. Gizli taşıyıcı kedilerin
    virüs bulaştırıcı olabilme potansiyeli, FeLV kontrolünde önemli bir zorluktur.
    Tanı Yöntemleri
    FeLV tanısı için kullanılan testler şunlardır:
  • ELISA (Enzyme-Linked Immunosorbent Assay): Virüsün p27 antijenini kanda tespit
    eder. Genellikle açık enfeksiyonlarda pozitiftir.
  • IFA (Immunofluorescence Assay): Kan hücrelerinde virüs varlığını gösterir, daha
    özgündür.
  • PCR (Polymerase Chain Reaction): Virüsün genetik materyalini tespit eder, gizli
    enfeksiyonlarda tanı için altın standarttır.
  • Western Blot: Daha az yaygın, antikor yanıtını gösterir.
    Gizli enfeksiyonu saptamak için PCR testi önerilir çünkü ELISA negatif çıkabilir. Düzenli
    veteriner kontrolleri ve riskli durumlarda ileri testler uygulanmalıdır.
    Klinik Belirtiler
    FeLV enfeksiyonu, özellikle açık enfeksiyonda çok çeşitli klinik tablolar oluşturabilir:
  • Anemi ve diğer hematolojik bozukluklar
  • Lenfoma ve diğer kanserler
  • İmmün yetersizlik sonucu tekrarlayan enfeksiyonlar
  • Ağız ülserleri, kronik burun akıntısı
  • Kronik ishal ve kilo kaybı
    Gizli enfeksiyonda ise bu belirtiler genellikle görülmez, ancak immün sistemin zayıflamasıyla
    gizli enfeksiyon aktif hastalığa dönüşebilir.
    Korunma ve Tedavi
    FeLV’ye karşı kesin bir tedavi bulunmamaktadır. Koruyucu önlemler ve yönetim hayati önem
    taşır.
  • Aşılama: Güncel FeLV aşıları virüse karşı önemli koruma sağlar. Özellikle risk
    altındaki kediler için tavsiye edilir.
  • Hijyen ve izolasyon: Enfekte kedilerden uzak tutmak, bulaşmayı önlemenin temelidir.
  • Düzenli veteriner kontrolleri: Riskli kedilerde rutin testler yapılmalıdır.
  • Destekleyici tedavi: Bağışıklık güçlendirici ve semptomatik tedavi uygulanabilir.
    Sonuç
    FeLV, kedilerde yüksek mortaliteye neden olabilen ciddi bir viral hastalıktır. Özellikle gizli
    enfeksiyonların tespiti ve yönetimi, enfeksiyonun yayılmasını önlemek açısından kritik öneme
    sahiptir. PCR gibi ileri tanı yöntemlerinin kullanılması, erken tanı ve bulaşma kontrolünü
    mümkün kılar. Sahiplerin, veteriner hekimlerle iş birliği içinde olmaları ve düzenli sağlık
    kontrollerini ihmal etmemeleri gerekmektedir.
    Uzman Görüşü – Dr. Sarah L. Johnson (Kedi Enfeksiyon Hastalıkları
    Uzmanı)
    “FeLV’nin gizli enfeksiyon formu, kediler arasında virüsün sessizce yayılmasına zemin hazırlar. Bu
    nedenle sadece klinik belirtilere değil, laboratuvar testlerine de önem vermek gerekir. Erken tanı
    ve aşılamalar, enfeksiyonun kontrolünde en etkili yöntemlerdir.”
    Cool Paws Veteriner Kliniği Önerisi:
    FeLV’ye karşı kedinizi korumak için düzenli aşı takvimine uyun, riskli ortamlardan uzak
    tutun ve yılda en az bir kez veteriner kontrolü yaptırın.